ام‌اس شایع‌ترین بیماری دمیلینیزان  التهابی مغز و نخاع است. ام اس یک بیماری خود ایمنی است.

در این بیماری، بدن آنتی بادی هایی را  علیه خود می‌سازد که  باعث آسیب سیستم عصبی بیمار می‌شود.

این بیماری بیشتر در خانم‌های جوان شیوع دارد که باعث ایجاد علائم عصبی مثل تاری دید، بی‌حسی یا حس مورمور شدن، عدم تعادل، دوبینی و سرگیجه و بسیاری علائم دیگر می‌شود.

لازم به ذکر است که بسیاری از علائم عصبی گذرا که در حد چند دقیقه برای فرد ایجاد می‌شوند و بهبود می‌یابند، معمولاً حمله ام اس  نیستند.

از طرفی هرچند که شیوع ام اس بیشتر در خانم‌های جوان است ولی مواردی از بیماری هم در آقایان و یا در سنین بالا دیده می‌شود.

پس هر حمله با مشکل عصبی جدید مخصوصاً وقتی‌که بیش از 24 ساعت طول بکشد در هر سن و هر جنس نیازمند پیگیری و بررسی سریع است.

تشخیص ام‌اس:

تشخیص این بیماری نیازمند ام آر آی و انجام یک سری آزمایشات خاص است.

در بعضی موارد نیاز به  انجام  آزمایش مایع مغزی نخاعی (به اصطلاح آب کمر) و نوار عصب چشم است که پزشک برحسب علائم و نشانه‌های بیمار تصمیم به انجام آن‌ها می‌گیرد.

درمان ام اس:

پس‌ازاینکه تشخیص ام‌اس قطعی شد بیمار باید برای پیشگیری از حملات و پیشرفت بیماری از داروهای خاص این بیماری که به دودسته تزریقی و  خوراکی تقسیم می‌شوند استفاده کند.

از طرفی  بعضی از علائم بیمار حمله ام اس نیستند و برای درمان آن‌ها، داروهای خاص و یا علامت درمانی زیر نظر پزشک معالج انجام می‌شود.